Παρά τους «θριάμβους», πλησιάζουν οι μέρες των τελικών αποφάσεων...

(Άρθρο του Ανεξάρτητου Βουλευτή Αττικής και 

δημοτικού συμβούλου Ωρωπού, Βασίλη Οικονόμου)

Μετά και την Συνεδρίαση του Eurogroup στις 11 Μαρτίου 2011 είχαμε την ολοκλήρωση του ελληνικού δράματος που ξεκίνησε με την αποικιοκρατικού ύφους ανακοίνωση από την τρόικα, της συμφωνίας της ελληνικής κυβέρνησης για την αξιοποίηση – ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, φιλοδοξώντας να αποκομίσει 50 δις ευρώ εντός πέντε ετών, προς εξυπηρέτηση του χρέους. Μετά τις αρχικές παλινωδίες και την προσπάθεια θριαμβολογίας από την κυβέρνηση, ομολογήθηκε η πρωτοφανής παράκαμψη όλων των θεσμών του ελληνικού κράτους, με την κυνική και χωρίς νομιμοποίηση απόφαση να ξεπουληθεί η δημόσια περιούσια προκειμένου να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των ξένων τραπεζών και του ξένου κεφαλαίου. O Πρωθυπουργός της χώρας περιχαρής ανακοίνωσε ότι «πέτυχε» την επιμήκυνση της αποπληρωμής των 110 δις του Μνημονίου στα 7,5 χρόνια και την μείωση του επιτοκίου για αυτά στο 4,2% από 5,2%, εξασφαλίζοντας ένα κέρδος της τάξης των 6 δις ευρώ. Είναι αναμφισβήτητο ότι αυτά τα 6 δις ευρώ είναι ένα κέρδος για την χώρα μας… Το τίμημα όμως για αυτά τα 6 δις ευρώ δεν έχει τολμήσει να αποτυπώσει με σαφήνεια στην Βουλή ακόμα, ο κ Παπανδρέου. Η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να ξεπουλήσει περιουσία του ελληνικού λαού ύψους 50 δις ευρώ προκειμένου να «γλυτώσει» 6 δις ευρώ!!! Εάν αυτή η συμφωνία είναι συμφέρουσα και εξυπηρετεί τα συμφέροντα του ελληνικού λαού τότε μάλλον έχουν χάσει το νόημα τους οι λέξεις…

Από την στιγμή που όλοι αναγνωρίζουν ότι τα νούμερα και οι στόχοι του Μνημονίου είναι ανέφικτοι για ποιο λόγο δεν υπήρξε τουλάχιστον αναπροσαρμογή των όρων του Μνημονίου, χωρίς περαιτέρω επιβάρυνση του ελληνικού λαού και χωρίς το ξεπούλημα της περιουσίας του;

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ζητήματα αξιοπιστίας της ελληνικής κυβέρνησης τόσο προς τον ελληνικό λαό όσο και προς τους Ευρωπαίους εντολοδόχους της θα ανακύψουν όταν θα αρχίσει και η προσπάθεια εκπλήρωσης των όρων αυτής της συμφωνίας. Απλά αναφέρω ότι στον προϋπολογισμό του 2010, ο διαπραγματευτής της χώρας Υπουργός Οικονομικών, προέβλεπε την «αξιοποίηση» ακίνητης περιουσίας του κράτους ύψους 2,5 δις ευρώ για το 2010 και δεν κατάφερε να «αξιοποιήσει» τίποτα! Και μετά από αυτή την «επιτυχία» δεσμεύεται ότι θα «αξιοποιήσει» 15 δις ευρώ μέχρι το 2012 και 50 δις μέχρι το 2015, χωρίς όμως να αποκαλύπτει στον ελληνικό λαό τι έχει σκοπό να ξεπουλήσει. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ανεξάρτητων οικονομολόγων εάν το ελληνικό κράτος αποφάσιζε να πουλήσει το σύνολο των ΔΕΚΟ και των καθαρών ακινήτων του Δημοσίου, μαζί και με την αξιοποίηση του Ελληνικού δεν θα μπορούσε να διασφαλίσει περισσότερα από 15 δις ευρώ!!! Παρά ταύτα όμως η κυβέρνηση δεσμεύτηκε ότι θα αποκομίσει 50 δις! Με ποιο τρόπο και πουλώντας τι, κανείς δεν μπήκε στον κόπο να μας ενημερώσει… Επίσης κανείς δεν μπήκε στην διαδικασία να εξετάσει εναλλακτικές λύσεις σε περίπτωση αποτυχίας του φιλόδοξου σχεδίου εκποίησης της ελληνικής περιουσίας.   Η κυβέρνηση υιοθέτησε αυθαίρετα τεράστιους στόχους εν αγνοία της Βουλής, εν αγνοία του ελληνικού λαού και θα φορτώσει στις επόμενες γενιές και αυτή την αποτυχία. Με την εκποίηση των λίγων αλλά σημαντικά κερδοφόρων δημοσίων επιχειρήσεων, την παραχώρηση σε τιμή ευκαιρίας των πλουτοπαραγωγικών μας πηγών και την πώληση σε εξευτελιστικές τιμές των φιλέτων ολόκληρης της ελληνικής επικράτειας, ο ελληνικός λαός θα χάσει τις σημαντικές πηγές οικονομικών του πόρων «προσπαθώντας» για την εξυπηρέτηση του βοηθητικού δανείου των 110 δις ευρώ, χωρίς τελικά να κάνει καμία ενέργεια για την αντιμετώπιση του πραγματικού προβλήματος της εθνικής μας οικονομίας που είναι το δυσθεώρητο ύψος του  βασικού εξωτερικού χρέους το οποίο βρίσκεται ήδη στα 350 δις!! Κοινώς σε τέσσερα χρόνια, όταν η τότε κυβέρνηση αναγνωρίσει εκ νέου ότι οι στόχοι των 50 δις δεν θα μπορούν να υλοποιηθούν, θα έρθουν και πάλι οι τοποτηρητές της ΕΕ, θα θέσουν νέους όρους και θα απαιτούν νέα μέτρα, με την διαφορά ότι τότε δεν θα υπάρχει δημόσια περιουσία, δεν θα υπάρχει κοινωνικό κράτος παρά μόνο κάποιες υποτυπώδεις δομές και ο ελληνικός λαός θα έχει υποστεί μια σκληρότατη εξαετία λιτότητας, οικονομικής ύφεσης και τρομακτικής ανεργίας. Τότε τι θα εκποιήσουν οι διάδοχοι του κ Παπανδρέου και πώς θα δικαιολογήσουν στον ελληνικό λαό την τραγική πορεία που ήδη ακολουθούμε. Ή θα είναι απλά ανήμποροι και μοιραίοι, αυτοί που τελικά θα παραδώσουν και τυπικά τα «κλειδιά»; Πάντως το κόλπο του «δήθεν» αιφνιδιασμένου και έκπληκτου δεν θα πιάνει πλέον ούτε για να αποφύγουν κάποιοι τη νέμεση… Ο πρωθυπουργός, ο Υπουργός Οικονομικών και η κυβέρνηση πρέπει να καταλάβουν ότι δεν έχουν το δικαίωμα να χειρίζονται εν λευκώ την δημόσια περιουσία θυσιάζοντας ακόμα και το δικαίωμα στο όνειρο του ελληνικού λαού, θυσιάζοντας τις επόμενες γενιές στις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που εξυπηρετεί το Μνημόνιο. Ο θρίαμβος του κ Παπανδρέου δεν αφορά δυστυχώς κανένα σε αυτή την χώρα. Λίαν συντόμως θα έρθει ο λογαριασμός και γι αυτόν τον θρίαμβο, στον ελληνικό λαό. Θα είναι άλλο ένα γραμμάτιο χρέους που δεν οδηγεί πουθενά. Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι η γνήσια και καθαρή απάντηση του λαού σε αυτή την καταστροφική πορεία. Τις επόμενες εβδομάδες θα βρεθούμε μπροστά στις κρίσιμες αποφάσεις που θα πρέπει ο καθένας μας να πάρει. Και τότε ουδείς θα μπορεί να παριστάνει τον έκπληκτο…