«Η νύχτα των ηθικών αυτουργών»

Του ΑΝΔΡΕΑ ΜΠΑΛΟΚΑ

Η πεμπτουσία της εξουσίας του δημοτικού συμβουλίου είναι οι πολιτικές αποφάσεις  που δίνουν το στίγμα της περαιτέρω ανάπτυξης και αντιμετώπισης των προβλημάτων της τοπικής κοινωνίας βάση του πολιτικού προγράμματος που δεσμεύτηκε με την ψήφο των πολιτών να εφαρμόσει.

Αποφάσεις που εύκολα παίρνονται αλλά πολύ δύσκολα εφαρμόζονται και εδώ είναι το πρόβλημα, γιατί η εφαρμογή τους μερικές φορές έχει πολιτικό κόστος και ειδικά όταν δεν υπάρχει σαφή πολιτική  θέση και πρόγραμμα στο οποίο  αυτές να βασίζονται.
Αποτέλεσμα των παραπάνω οι δημόσιοι διαπληκτισμοί μεταξύ των μελών  της δικής μας δημοτικής αρχής που είναι πλέον κομμάτι της  καθημερινότητας και δείχνουν τις είδη τεταμένες σχέσεις που υπάρχουν αλλά και τη δημιουργία φατριών που επιτείνουν την ολοένα και μεγαλύτερη εσωστρέφεια στους κόλπους της.
Η κατάσταση σε ορισμένες περιπτώσεις είναι ανεξέλεγκτη και έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια του έλεγχου, δείγμα του ότι προσωπικά δεδομένα υπαλλήλων ανεξάρτητα της όποιας εργασιακής διαφοράς που μπορεί να  υπάρχει, δημοσιοποιούνται.
Αλλά και ο κόντρες μεταξύ αρχηγών των παρατάξεων της αντιπολίτευσης καλά κρατούν και συχνά δεν λείπουν οι προσωπικοί χαρακτηρισμοί, ενώ οι πολιτικές γραμμές, έστω και τεθλασμένες, που  ακολουθούνται για να αναδεικνύουν την ειδοποιό διαφορά ύπαρξης των πολιτικών παρατάξεων, κάθε άλλο παρά πολιτικές είναι.
Στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο όμως επαναλήφθηκε από πλευράς μείζονος  αντιπολίτευσης, το χιλιοπαιγμένο έργο «η νύχτα των ηθικών αυτουργών», καταγγέλλοντας δήθεν θεωρίες συνωμοσίας, καλύπτοντας έτσι την αδυναμία της να ανταποκριθεί στον νέο ρόλο που καλείτε να διαδραματίσει, ακόμα  και στις υποχρεώσεις της απέναντι σε αυτούς που την στήριξαν με την ψήφο τους, αλλά και έξω από αυτό, τα φαινομενικά θύματα γίνονται θύτες, σε μια προσπάθεια υποστήριξης της πολιτικής που έχει εφαρμοστεί  χρόνια τώρα με τα γνωστά αποτελέσματα, επιβεβαιώνοντας με τον καλύτερο τρόπο, τις  οργισμένες αντιδράσεις πολιτών προς τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου.
Ενώ λοιπόν άλλοι ψάχνουν εναγωνίως ηθικούς αυτουργούς, η δημοτική αρχή παρέλαβε και επίσημα τις «γυαλιστερές χάντρες και καθρεφτάκια» του ΔΕΣΦΑ, ολοκληρώνοντας έτσι την καταστροφική συμφωνία δωρεάς για τους πολίτες του Καλάμου και κατ’ επέκταση όλου του Δήμου, ενώ παράλληλα και δια ασήμαντη αφορμή, καταδικάζουν το ίδιο διαμέρισμα χωρίς Γ.Π.Σ.  με την άρνηση τους να προχωρήσουν στην υπογραφή της σύβασης με τον μελετητή, επικαλούμενοι την άρνηση του τοπικού συμβουλίου Καλάμου, ενός συμβουλίου που έχει μόνο γνωμοδοτικό χαρακτήρα σε τέτοια θέματα.
Αναντίρρητα ο Δήμος Ωρωπού έχει ανάγκη από μια γενναία διοίκηση, αλλά σίγουρα και μια το ίδιο γενναία αντιπολίτευση με αυτοδιοικητικό χαρακτήρα, επικεντρωμένη στο έργο της που πρωτίστως είναι ελεγκτικό. Σίγουρα  δεν έχει κανείς το δικαίωμα να ασκήσει οποιουδήποτε είδους πολιτική σε θέματα όπως ο Γ.Π.Σ. μίας περιοχής ή  όλου του Δήμου ή τον βιολογικό καθαρισμό της, αλλά και η μη κατάθεση προτάσεων από μέρους της, δείχνει τουλάχιστον την προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζει  τόσο σοβαρά θέματα. Αυτό που χρειάζεται επομένως είναι, ο καθένας να κατανοήσει τον ρόλο του και να τον υπηρετήσει με τη συνέπεια που υποσχέθηκε όταν τον ζήτησε.