Η καύση των σκουπιδιών έχει το ίδιο ολέθριο αποτέλεσμα όπου και να γίνεται...

Άνθρωποι του δήμου μεταφέρουν κάδο που μόλις είχαν αδειάσει στη φωτιά!

Από τις πρώτες μέρες της νέας δημοτικής αρχής, υπήρχαν καταγγελίες για κάψιμο σκουπιδιών σε απομακρυσμένες μεν γειτονιές του Ωρωπού, αλλά με τον καπνό να δημιουργεί προβλήματα σε πολλούς δημότες. Ο φακός της «ΜΑΧΙΜΗΣ» κατέγραψε το γεγονός και μάλιστα εργαζόμενους στο δήμο, να καίνε το περιεχόμενο των κάδων και όχι κλαδιά και ξεραμένα φύλλα. Αναρωτηθήκαμε λοιπόν τι μπορεί να σημαίνει αυτό, εκτός βέβαια από μια άθλια εικόνα η οποία ΔΕΝ μπορεί να θεωρηθεί ΟΥΤΕ ως προσωρινή λύση! 

Η καύση λοιπόν σκουπιδιών σε χωματερή ή στην αυλή του σπιτιού μας έχει το ίδιο ολέθριο αποτέλεσμα: Τη δημιουργία και έκλυση ισχυρών τοξικών ρύπων, όπως:

Διοξίνες, Φουράνια, Πολυπυρηνικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες, Πολυχλωριωμένα διφαινύλια, Βαρέα μέταλλα, κ.α. 

Οι διοξίνες είναι μια ομάδα 200 περίπου χημικών οργανικών ενώσεων που περιέχουν χλώριο. Είναι ισχυρά τοξικές και επικίνδυνες ενώσεις, με κύρια πηγή την ανεξέλεγκτη καύση των σκουπιδιών και κυρίως πλαστικών (PVC), ελαστικών αυτοκινήτων, καμένων λαδιών κ.α. Η κύρια αιτία δημιουργίας διοξινών από τα καιγόμενα σκουπίδια είναι η παρουσία χλωρίου το οποίο περιέχεται κυρίως στα πλαστικά PVC (φιάλες νερού, πλαστικές σακούλες, σωλήνες, καλώδια, κ.λπ). Στην ίδια κατηγορία με τις διοξίνες εντάσσονται και οι συγγενείς ουσίες, τα πολυχλωριωμένα διφαινύλια (PCBs). Η παραγωγή τους τερματίστηκε παγκοσμίως στα τέλη της δεκαετίας του70 εξαιτίας της ισχυρής τοξικότητας, ανάλογης των διοξινών. Το1969 τα PCBs προκάλεσαν το θάνατο χιλιάδων πουλιών στη θάλασσα της Ιρλανδίας. Ανάμεσα στις διάφορες εμπορικές ονομασίες με τις οποίες ήταν γνωστά ταPCBs είναι και το Chlophen (κλοφέν).

Με τον όρο «Φουράνια» ονομάζονται εν συντομία χημικές ενώσεις πολυχλωριωμένα διβένζοφουράνια (PCDFs). Δέκα από τα 183 PCDFs έχουν τοξικότητα παρόμοια των διοξινών. Είναι γνωστές τερατογόνες, μεταλλαξιογόνες και καρκινογόνες ουσίες. Τα PCDFs πάντα ανιχνεύονται μαζί με τις διοξίνες σε χωματερές που καίγονται ανεξέλεγκτα.

Οι πολυπυρηνικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες (PAHs) υπάρχουν στο έδαφος, το κάρβουνο, το πετρέλαιο, την πίσσα και τον καπνό του τσιγάρου και παράγονται ως αποτέλεσμα καύσης της οργανικής ύλης. Ως περιβαλλοντικοί ρύποι αποτελούν μεγάλο πρόβλημα γιατί είναι ισχυρά τερατογόνες, μεταλλαξιογόνες και καρκινογόνες ουσίες. Οι PAHs είναι λιποφιλικές ουσίες γι’ αυτό συσσωρεύονται στο έδαφος, σε λιπαρές ύλες και αιωρούμενα σωματίδια κι όχι τόσο στο νερό. Παράγονται κατά την καύση των απορριμμάτων στις χωματερές όπως και οι διοξίνες.

Βαρέα μέταλλα είναι μια κατηγορία χημικών στοιχείων με μεγάλα μοριακά βάρη τα οποία έχουν χημική συμπεριφορά μετάλλου σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Κανένα από τα στοιχεία αυτά δεν συναντάται ούτε και είναι απαραίτητο στους ζωντανούς οργανισμούς, ενώ επιπλέον είναι ιδιαίτερα τοξικά για τον άνθρωπο ή τα ζώα ακόμα και σε πολύ μικρές συγκεντρώσεις. Τα βαρέα μέταλλα έρχονται σε επαφή με τον άνθρωπο κυρίως μέσω της απελευθέρωσης τους στην ατμόσφαιρα, το έδαφος και τα ύδατα από ανθρώπινες δραστηριότητες(εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από λιθάνθρακα, χημική βιομηχανία, μπαταρίες, καύση απορριμμάτων στις χωματερές). Μερικά από τα πιο επικίνδυνα βαρέα μέταλλα για τη δημόσια υγεία είναι ο υδράργυρος, ο μόλυβδος, το κάδμιο, το χρώμιο κ.α. Τα βαρέα μέταλλα βιοσυσσωρεύονται μέσω της τροφικής αλυσίδας και είναι πολύ επικίνδυνα κυρίως για τα υδατικά οικοσυστήματα. Προσβάλουν το νευρικό και το ενδοκρινικό σύστημα, τα νεφρά και άλλα όργανα, οδηγούν σε βλάβη στον εγκέφαλο και τελικά σε θάνατο, ειδικά στα νεογνά και τα έμβρυα. Τα ψάρια και τα θαλασσινά έχουν την φυσική τάση να συγκεντρώνουν βαρέα μέταλλα στον οργανισμό τους(ιδιαίτερα ψάρια που βρίσκονται πολύ ψηλά στην τροφικά αλυσίδα όπως ο καρχαρίας, ο ξιφίας, ο τόνος, το σκουμπρί, κ.α.). Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στις γυναίκες που σκοπεύουν να μείνουν έγκυες να καταναλώνουν ελάχιστο ψάρι για περίπου2 χρόνια πριν τη σύλληψη και κατά τη διάρκεια της (U.S. EPA, FDA).

Η δημοτική αρχή σίγουρα αντιμετωπίζει προβλήματα. Αυτό δεν μπορεί να το παραβλέψει κανείς, αλλά και αυτή η πρακτική ΔΕΝ είναι λύση. Και σίγουρα, οι μόνοι που δεν έχουν ευθύνη, είναι οι εργαζόμενοι στο δήμο, οι οποίοι εκτελούν εντολές.

Θα επανέλθουμε στο θέμα και θα δούμε τι συμβαίνει με την χωματερή του Καλάμου, η οποία λογικά θα έπρεπε να είχε ήδη κλείσει.