Για ποιόν «συμπαραστάτη του δημότη» μιλάμε..;

Ο «συμπαραστάτης» του δημότη;

Στις 16 Ιανουαρίου γράφαμε: «Στο ΦΕΚ του «Καλλικράτη» αναφέρονται δυο προσπάθειες για την εκλογή του «Συμπαραστάτη του δημότη» -η δεύτερη σε περίπτωση που δεν επιλεγεί από τα 2/3 των μελών του δημοτικού συμβουλίου κανείς από όσους την ημέρα εκείνη καταθέσουν υποψηφιότητα. Και αν και τη δεύτερη φορά δεν υπάρξει επιλογή, τί πρόκειται να γίνει; Αυτό δεν αναφέρεται, ίσως γιατί τη δεύτερη φορά, πρέπει να υπάρξουν ψήφοι αξιοκρατικοί για τη θέση, που θέλει άνθρωπο κοινής αποδοχής και όχι ψήφοι καθ’ υπόδειξη των αρχηγών! Μήπως οι αρχηγοί θα έπρεπε να συμφωνήσουν από πριν για την υποψηφιότητα συγκεκριμένου δημότη και να μην περιμένουν να «ξιφουλκήσουν» στη εκλογική διαδικασία;». 

Τελικά δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν οι αρχηγοί τεσσάρων συνδυασμών (Οικονομάκος, Γιασημάκης, Οικονόμου, Τσάκωνας) που συναντήθηκαν προχθές και συζήτησαν το θέμα, στην οποία δεν προσκλήθηκαν(;) οι: Κώστας Λίτσας, Μιχάλης Χασιώτης και Ιωάννα Στεργίου. Και δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν, γιατί τον συμπαραστάτη του δημότη και της επιχείρησης, τον βλέπει άλλος σαν τον «δικό του» άνθρωπο, που θα πρέπει να του εξοφλήσει ένα προεκλογικό γραμμάτιο και άλλος σαν «αντικείμενο» έκφρασης του αρχηγικού του εγωισμού! Τον «άνθρωπο κοινής αποδοχής» τον έχουν εντελώς ξεχάσει! 
Και την ευθύνη γι’ αυτό, έχει βεβαίως η δημοτική αρχή και ο ίδιος προσωπικά ο δήμαρχος, που δεν έχει κατανοήσει ακόμη την υπεύθυνη θεσμική του θέση απέναντι σε όλους τους συμπολίτες-συνδημότες του και στον τόπο. Και έτσι, υπογράφει... ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΔΗΜΟΤΗ -παρά μόνο αυτούς με παρωπίδες! Υπογράφει... οι υποψηφιότητες να «περάσουν» ΠΡΩΤΑ από το γραφείο του, ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ!

Τί θα έπρεπε να είχε κάνει, που δεν έκανε και τί ίσως θα έπρεπε να είχαν κάνει οι υπόλοιποι αρχηγοί που δεν έκαναν, είναι πολύ απλό!

Θα έπρεπε να είχε καλέσει και τους έξι αρχηγούς - και όχι κατ’ επιλογή- και όλοι μαζί να έβαζαν στο τραπέζι ονόματα αποδεκτά από τις τοπικές κοινωνίες, με αναγνωρισμένη προσφορά στο κοινωνικό σύνολο από οποιαδήποτε θέση τους και να αποφάσιζαν, ποιός απ’ όλους θα μπορούσε να υπηρετήσει καλύτερα το θεσμό και παράλληλα το δημότη. Να είχαν δηλαδή την πρότασή τους και μαζί και τις εναλλακτικές τους προτάσεις, πάλι κοινά αποδεκτές.

Αυτά όλα δεν τα έκαναν και ο καθένας στο μέτρο που του αναλογεί, θα είναι υπεύθυνος που ο δημότης στον Ωρωπό, δεν θα έχει αύριο έναν άνθρωπο-«βοηθό» του, απέναντι στην αδιαφορία και την αλαζονεία της τοπικής εξουσίας.