Γιατί πάντα... στο πλάϊ;;

Αύριο θα συζητηθεί η υπόθεση των ενστάσεων. Η απόφαση δεν είναι σίγουρο αν θα βγει και πότε θα ανακοινωθεί και πόσο ακόμη ο Ωρωπός θα ζει σ’ αυτό το τεντωμένο σχοινί για την τύχη του, απόρροια όχι των διεκδικήσεων μιας παράταξης, που είναι άλλωστε μέσα στο δικαίωμά της, αλλά αυτού του ίδιου του νόμου, που ορκίζει μια δημοτική αρχή και μετέπειτα επιτρέπει να αμφισβητούν -και μάλιστα νόμιμα- την ύπαρξή της!. Μια ιστορία που κανονικά θα έπρεπε να είχε τελειώσει πριν την οποιαδήποτε ορκωμοσία!

Και όλες αυτές οι σκέψεις, ανεξάρτητα αν η σημερινή δημοτική αρχή... μπερδεύει τους στόχους, τις αρχές και τα νοήματα στις δράσεις της! Δεν υπάρχει «αθέμιτος ανταγωνισμός» -που αναφέρεται σε δελτίο τύπου του δήμου- από κανέναν, σε τουριστικό, οικονομικό, οικιστικό και αναπτυξιακό επίπεδο και αν υπήρχε, σαφέστατα ΔΕΝ θα έφταιγαν τα διόδια! Θα έφταιγαν όσοι πιστεύουν και γράφουν πως... “οι επιχειρήσεις μας πλήττονται, η δημόσια ζωή φτωχαίνει, η κοινωνία μας ζεί σε απομόνωση. Η περιοχή μας δεν ευτύχησε ποτέ να δει ένα έργο από την κεντρική εξουσία, ούτε καν ένα Ολυμπιακό έργο”!!! ΚΑΝΕΝΑΣ δεν φταίει, όταν ΕΜΕΙΣ ψάχνουμε την ΑΣΤΕΙΑ δικαιολογία, για να κρύψουμε τα ελαττώματα μας, τον «ωχαδερφισμό» μας και τις τάσεις ρεβανσισμού που μας διακατέχουν! ΔΕΝ μπορεί μια δημοτική αρχή να μιλά για... «ελπίδα ότι η απόφαση θα είναι ομόφωνη»! ΔΕΝ μπορεί να παρουσιάζει το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ -δηλαδή την ομοφωνία σε ένα τόσο σοβαρό αγώνα-, σαν... «ένα σπάνιο αλλά αισιόδοξο δείγμα ομοψυχίας»! Τα ΔΙΟΔΙΑ σκέπτονται ληστρικά και τα πολεμάμε και πολύ καλά κάνουμε! Αλλά ΔΕΝ μας φταίνε, που ΔΕΝ μπορεί μια δημοτική αρχή να μπει ΜΠΡΟΣΤΑ σε έναν -και όποιον- δίκαιο αγώνα και να μιλά πάντα... πως θα είναι... στο ΠΛΑΪ!