Το ξεδιάντροπο παιχνίδι της πολιτικής

 Άρθρο του Ανδρέα Μπαλόκα

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία, με το θέμα των ενστάσεων κατά του εκλογικού αποτελέσματος στο δήμο. Μια πολύ σοβαρή υπόθεση. Και δεν είναι καθόλου απορίας άξιο, που κάποιοι θέλουν ντε σώνει και καλά, να δημιουργηθεί ένα τέτοιο κλίμα, που να τραυματίσει το μοναδικό ίσως, αναφαίρετο και ανέξοδο δικαίωμα του απλού πολίτη. Γιατί, μόνο για την ψήφο μας δεν πληρώνουμε σήμερα. Το δικαίωμα της επιλογής μας! Το δικαίωμα να βάλουμε μια γραμμή -τη δική μας γραμμή- σε ό,τι οι άλλοι σχεδιάζουν για μας και τις περισσότερες φορές χωρίς εμάς. Όλα όμως έχουν τους κανόνες τους. Χωρίς κανόνες, κανείς δεν θα μπορούσε να μιλά ελεύθερα και να αναζητά δικαιώματα. Και τους κανόνες τους βάζει αυτό το αναφαίρετο «απλήρωτο» δικαίωμα, το οποίο προστατεύει η Δικαιοσύνη.

Στη Δικαιοσύνη πληρώνονται και τα λάθη μας, που αν τα κάναμε, οφείλουμε να τα πληρώσουμε! Είναι καταστροφικό να προχωράμε μ’ αυτά και μάλιστα, όταν αυτά αλλάζουν τη βούληση τη δική μας και πολλών άλλων.

Καταστροφική όμως είναι και η λογική του «δε βαριέσαι» και μπορεί να θεωρηθεί καταστροφέας και αυτός που θα θελήσει να παραβλέψει λάθη που επηρεάζουν τη ζωή μας, να συμπράξει, να κουκουλώσει ή να συμβιβάσει μ’ αυτά τη συνείδησή του, προσπαθώντας παράλληλα τον συμβιβασμό αυτόν να τον μοιραστεί και με άλλες συνειδήσεις «κολλημένες» στα προσωπικά τους συμφέροντα.

Ο τόπος μας, δυστυχώς, έχει πέσει στη δύνη των «ανωνύμων» οι οποίοι μη έχοντας τρόπο διαφυγής από την αδυναμία τους στον ευθύ λόγο, κάνουν τιτάνια προσπάθεια να στρεβλώσουν μια πραγματικότητα. Και μέσα στην «άρρωστη» αυτή πορεία τους, δεν σκέπτονται συνέπειες, ακόμη και τραγικές, από τη δράση τους αυτή. Βέβαια, από την ευθύνη αυτή, μεγάλο μερίδιο έχουν και όλοι αυτοί που αποδέχθηκαν, ενίσχυσαν και εξακολουθούν να ενισχύουν τέτοιες πρακτικές και πολιτικές.

Ο πολύς λόγος λοιπόν θα έπρεπε να γίνεται, για το πόσο εύκολα κατρακυλάει η κοινωνική ηθική στον τόπο μας και με πόση ευκολία πλέον, δίνονται αδίστακτα, χωρίς κανένα φραγμό, συμπολίτες μας και οικογένειες με παιδιά, στα χέρια της διαπόμπευσης λίγων, αλλά ικανών να κατατεμαχίσουν την κοινωνική ειρήνη παίζοντας το ξεδιάντροπο παιχνίδι της πολιτικής.