«Αντίληψη» και «Συνεργασία»

Η διαφορά της επιτυχίας ή της αποτυχίας της νέας δημοτικής αρχής -συμπεριλαμβανομένης και της αντιπολίτευσης- στον συνενωμένο Ωρωπό, είναι σχεδόν μηδενική. Η παρουσία της στο λίγο αυτό διάστημα σχετικά με τις ελπίδες της περιοχής, δίνει την αίσθηση ότι είναι -αν και πολύ πρόωρα- ανάμεσα στο «ναι» και το «όχι», στην ύπαρξη και την ανυπαρξία. Λίγο ακόμη στην ίδια πορεία που ακολουθεί από το «καλημέρα» και θα είναι δύσκολο να δημιουργήσει ένα θετικό κλίμα εμπιστοσύνης για τον εαυτό της, που θα της είναι οπωσδήποτε απαραίτητο στη συνέχεια της πορείας της! Θα μπορούσαν να αλλάξουν όμως τα δεδομένα, αν πρώτα αλλάξουν και οι επιλογές! Το βασικό αίτιο που την οδήγησε να ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί!

Τι ήταν αυτό όμως που έφταιξε για την στραβή αρχή, γιατί κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει, πως υπήρξε και υπάρχει η καλή πρόθεση. Άλλο όμως είναι η πρόθεση και άλλο η πράξη.

Σίγουρα αυτό το γνωρίζει ο Δήμαρχος καλύτερα απ’ όλους -και ίσως και ο μόνος στην πραγματική του διάσταση- ως ο αποδέκτης και εκφραστής επιλογών, προτάσεων... συμφωνιών και ευθύνης υλοποίησής τους. Όλα μέχρι τώρα σε φανερή αντιδιαστολή, με το πώς είναι αναγκαίο να εφαρμοστεί ο «Καλλικράτης», στις ενότητες του νέου δήμου της βόρειας Αττικής.

Μέχρι τώρα, η ψευτοεπιθετική αλλά και ανελεύθερη φιλοσοφία του τρόπου διοίκησης, σε συνδυασμό με ατυχέστατες πολιτικές πράξεις της αντιπολίτευσης (μεγάλη η ευθύνη της για τα τρία «στρατόπεδα» μέσα στο δημοτικό συμβούλιο), σχεδιάζουν μια εικόνα παράθεσης προσωπικών στοιχημάτων και ενός «αλυσοδεμένου» σ’ αυτά, Ωρωπού.

Είναι μια εικόνα φθοράς προδιαγεγραμμένη από τη σημερινή πολιτική ποιότητα; Κανείς από όσους γνωρίζουν πάντως, δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ήταν από ατυχείς συγκυρίες. Ήταν αποφάσεις που σχεδιάζονταν με παρωχημένη πολιτική λογική ή «έβλεπαν» τα προβλήματα μέσα από θαμπά ή αλαζονικά γυαλιά; Ή είναι και τα δύο;

Δυστυχώς, όλοι πλέον γνωρίζουμε, πως η σημερινή δημοτική αρχή, διαθέτει ορισμένα στελέχη που είναι θιασώτες αναχρονιστικών πολιτικών και… αλαζονικών «αγκυλώσεων»!

Σε κάποιο παλιό συμβούλιο, ο σημερινός... αντι-δήμαρχος, Βαγγέλης Ηλιάσκος, θυμάμαι που είχε πει ως στέλεχος της τότε αντιπολίτευσης: «Εγωιστικά και αλαζονικά πρέπει να περάσει το δικό σας…! Αυτή είναι η συμπεριφορά σας...».

Σήμερα όμως, ο κάθε δημότης-θιασώτης του δημοτικού συμβουλίου, μπορεί να φανταστεί, τι θα απαντούσε ο ίδιος, τώρα που έχει αλλάξει θέση. Δεν χρειάζεται προσπάθεια! Το βλέπει και το βλέπουμε γενικώς... από τις «ατυχίες» της έδρας του δημοτικού συμβουλίου σε κάθε σχεδόν συνεδρίαση, μέχρι και αυτής της παράτυπης-παράνομης διαδικασίας! Το βλέπουμε στις αντιδεοντολογικές «απευθείας αναθέσεις». Το βλέπουμε και στον τρόπο που αντιμετωπίζει ο ίδιος ο δήμαρχος Γιάννης Οικονομάκος, τις περισσότερες -αν όχι όλες- τις τοποθετήσεις της αντίθετης φωνής, του όποιου ελέγχου. Με μία αξιοπερίεργη και αξιοπρόσεκτη... ευθυμία!

«Εγωιστικά και αλαζονικά» θα μπορούσε να πει ο καθένας, μεταφράζοντας αυτή τη στάση του δημάρχου. Αυτή που «χειροκροτεί» σήμερα και ο κύριος αντι-δήμαρχος!

Φυσικά, ο καθένας έχει την ευθύνη των λόγων και των πράξεών του και θα αποδώσει την ώρα της κρίσης, που ευτυχώς, από εδώ και πέρα δεν θα είναι κρίση της παρέας, των συγγενών και των τακτοποιημένων ημετέρων μιας κλειστής κοινωνίας που φέρνει τους ψήφους...

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τις περισσότερες από τις δημοτικές ομάδες της αντιπολίτευσης, αλλά, ακριβώς επειδή αυτές βοήθησαν στις «επιτυχίες» έδρας και δημάρχου, αλλά δεν κυβερνούν, έχουν ακόμη την πολυτέλεια να αναλώνονται σε πολιτικά «σκετσάκια», για να αμβλύνουν την ερωτηματική τους παρουσία και πολιτική φιλοσοφία, που έδειξαν μέχρι σήμερα. Δεν είναι δόκιμο να πιστεύουν όμως, πως είναι άμοιροι ευθυνών, ακόμη και όταν συμβιβάζονταν σιωπηρά με τις τακτοποιητικές τοποθετήσεις του δημάρχου και με τις μέχρι σήμερα εθελοτυφλίες του, εις βάρος του κοινωνικού συμφέροντος και των προοπτικών ανάπτυξης του τόπου.

Λογικά, ο κάθε ένας που αγαπά αυτή την περιοχή, οφείλει να αφήσει στην άκρη τις χαιρέκακες διαπιστώσεις και αντί για «χολή», να ανακαλύψει και τη «στρατευμένη» -έστω- κατανόηση και συνεργασία. Γιατί να μην είναι λοιπόν και του Δημάρχου -πρώτα-πρώτα- αυτό το ζητούμενο, αληθινό και όχι επιδερμικό που παραπλανά όπως μέχρι σήμερα και των συνεργατών του στη συνέχεια;

«Κύριε Δήμαρχε ο πολίτης έχει τόσα προβλήματα που δεν μπορεί να κατανοήσει να μπει στη λογική τι προβλήματα αντιμετωπίζετε εσείς! Κρινόμαστε εκ του αποτελέσματος. Η περιοχή μας είναι πολύ ευαίσθητη και πρέπει να βρίσκουμε λύσεις…» έχει πει κάποτε ο π. δημοτικός σύμβουλος Ωρωπίων, Αλέκος Καρύδας. Και αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια που σήμερα έχει και μεγαλύτερη απήχηση! Ο πληθυντικός που χρησιμοποίησε (βρίσκουμε), ίσως είναι το «ίχνος» μιας σωτήριας λογικής που χρειάζεται σήμερα ο τόπος, γράφαμε τότε.

Αυτό ακριβώς ισχύει και σήμερα. Βέβαια είναι μια μεγάλη κουβέντα, που περιλαμβάνει και μια σημαντικότατη απόφαση! Και η απόφαση αυτή, είναι μόνο του Δημάρχου! Είναι η απόφαση της από καρδιάς «πρόσκλησης»!

«Έχουμε αγώνα μπροστά μας πολύ και όσοι θέλουν να συσπειρωθούν ας έλθουν να ξενυχτήσουμε, να αγωνιστούμε…» είχε πει ο π. δήμαρχος Γιώργος Γαβριήλ. Δεν έχει γίνει όμως ποτέ αυτό πράξη. Το γιατί, είναι ένα θέμα που έχει να κάνει περισσότερο με τις «υποχρεώσεις» των ανθρώπων της εξουσίας για «τα καθ’ ημάς» και λιγότερο μ’ αυτή καθ’ αυτή τη διάθεση για αδιαπραγμάτευτη προσφορά στον τόπο.

Ο Γιώργος Γαβριήλ έχει πει επίσης και κάτι άλλο πολύ σημαντικό: «Η διαδικασία εξεύρεσης λύσεων, πάντα θα είναι μια διαδικασία εν εξελίξει, όσο τα προβλήματα διογκώνονται και θα παρουσιάζονται καινούργια»! Αυτό το «πιστεύω» του λοιπόν, έχω την εντύπωση πως είναι αναγκαίο κάποιος σήμερα να το κάνει και πράξη.

Το συμπέρασμα λοιπόν που βγαίνει απ’ όλα αυτά που έχουμε απέναντί μας, είναι, πως επειγόντως πρέπει να βρεθεί η χαμένη «αντίληψη» και η «συνεργασία»! Και τα δυο είναι ευθύνη όλων όσων ασχολούνται με την τύχη του νέου Ωρωπού, ένθεν κακείθεν, ή ακόμη και αν απλά την παρακολουθούν. Έχουν υποχρέωση να αντιληφθούν τα πραγματικά προβλήματα του τόπου και τη σοβαρότητα της οποιασδήποτε δημιουργικής πρόσκλησης

ΣΠΥΡΟΣ ΞΥΛΟΣ