Στην Παγκόσμια ημέρα κατά της διαφθοράς...

 Του Ανδρέα Μπαλόκα

Η διαφθορά στους ανθρώπους που κατέχουν εξουσία, είναι η πλησιέστερη -και έχει φτάσει να γίνει και η προσφιλέστερη- έκφραση της δύναμης που αυτή τους δίνει και είναι ανάλογη με το μέγεθος της ηθικής διαφθοράς των προσώπων που την ασκούν.

Λίγες μέρες πριν, είχαμε την παγκόσμια ημέρα κατά της διαφθοράς και αρκετοί από μας, ακούσαμε αποστασιοποιημένοι, κλεισμένοι στα προβλήματα της καθημερινότητας μας για το μέγεθός της, σαν να μην μας νοιάζει καθόλου η διάβρωση των αξιών, που είναι και το αποτέλεσμά της...

Γιατί, δυστυχώς, βαθιά μέσα μας, σαν κοινωνία, σαν σύστημα, έχουμε αποδεχθεί λίγο-πολύ αυτό το αποτέλεσμα και θεωρούμε την διαφθορά όχι σαν κάτι πολύ σημαντικό, αλλά σαν κάτι αναμενόμενο..! Σαν ένα απλό πταίσμα.

Δεν είναι όμως έτσι. Η πολιτική διαφθορά για παράδειγμα, στη χώρα μας, αποδείχθηκε πως έχει τεράστιες προεκτάσεις, που τις βιώνουμε καθημερινά. Δεν είναι ένα απλό ζήτημα. Είναι σαφέστατα κάτι πολύ περισσότερο και πολύ καταστροφικό.

Η διαφθορά είναι αυτή που μας καταδικάζει στην υπανάπτυξη και μας στερεί την αυτόνομη ανάπτυξη, η διαφθορά μας απαγορεύει την ευημερία και την προκοπή. Εξ αιτίας της διαφθοράς, παραμένουμε δέσμιοι και κυνηγοί της «μαύρης» ευκαιρίας, με τα συνεπακόλουθα που ζούμε όλοι εδώ και περίπου ένα χρόνο...

Ζούμε σήμερα σε μια περίοδο που οι κοινωνικές προκλήσεις πολλαπλασιάζονται, η κοινωνική συνοχή δοκιμάζεται και οι δείκτες του κινδύνου της φτώχειας ανεβαίνουν...

Σαν χώρα αγνοήσαμε τη σημασία του ευρωπαϊκού έτους για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού και κλείσαμε προκλητικά τα αυτιά μας στο καμπανάκι του κοινωνικού κινδύνου...

Που είναι η ενίσχυση της απασχόλησης ιδιαίτερα για τις γυναίκες, τους νέους, τους μακροχρόνια άνεργους και άλλες ομάδες σε δυσμενή θέση στην αγορά εργασίας; Που είναι η ενίσχυση της οικογένειας, με ειδική φροντίδα στη φτώχεια των παιδιών και τη στήριξη των ατόμων μεγαλύτερης ηλικίας; Που είναι η κοινωνική ένταξη των ανθρώπων που είναι κοινωνικά ευάλωτοι;

Εμείς αντιθέτως, καταργήσαμε το Ταμείο για την καταπολέμηση της φτώχειας! Καταργήσαμε το επίδομα αλληλεγγύης! Περικόψαμε τις συντάξεις, ακόμη και των χαμηλοσυνταξιούχων..! Παγώσαμε το επίδομα ανεργίας!

Όλα αυτά είναι το αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας διαφθοράς στον τόπο μας και αυτό που χρειάζεται άμεσα, είναι η πλήρη... αφύπνισή μας.

Χρειάζεται να αναπτυχθεί σε όλους μας, το αίσθημα εκείνο, που θα κόβει τον «ομφάλιο λώρο» με όσους χρειάζονται διαδικασίες ντροπής για να επιβεβαιώσουν την ύπαρξή τους. Όλους εκείνους που κοιτούν το προσωπικό τους συμφέρον, σε σχέση με το γενικό καλό!

Γιατί πάνω από όλα, υπάρχει και η ηθική υπόσταση της κάθε πράξης. Και εκεί, δεν μπορεί να δικαιώνεται ποτέ και καμιά διαφθορά!