Η ΔΗ.Σ.Ω. άνοιξε τη συζήτηση για τους Δασικούς Χάρτες

Στην αίθουσα της κοινότητας Καπανδριτίου πραγματοποιήθηκε συζήτηση – ενημέρωση για τους δασικούς χάρτες που ανακοίνωσε το Υπουργείο Περιβάλλοντος, έπειτα από πρωτοβουλία του Γραφείου Πόλης Καπανδριτίου της ΔΗΣΩ.

Παρουσία εκατοντάδων κατοίκων της περιοχής παρουσιάστηκαν οι δασικοί χάρτες που δημοσιοποίησε το ΥΠΕΚΑ χρησιμοποιώντας αεροφωτογραφίες του 1945, από την δασολόγο, Αναστασία Κοροβέση και τον συντονισμό του Γραμματέα του Γραφείου Πόλης, Χρήστου Έξαρχου. Όπως έγινε εύκολα κατανοητό από όλους, η απόφαση της κυβέρνησης να χρησιμοποιήσει ως μέτρο το τι ήταν δάσος το 1945 δημιουργεί πολλά προβλήματα στην τοπική κοινωνία και σε όσους διατηρούν περιουσία στην περιοχή καθώς μεγάλα τμήματα των οικισμών αλλά και των γεωργικών εκτάσεων χαρακτηρίζονται δάσος και προκειμένου κάποιος να διατηρήσει την περιουσία του και να μπορεί να την αξιοποιήσει, θα πρέπει να μπει σε μια διαδικασία υποβολής αντιρρήσεων αποδίδοντας στο κράτος έναν ακόμη χαράτσι στις σημερινές δύσκολες για την πλειοψηφία οικονομικές συνθήκες.

Ο Πρόεδρος της ΔΗΣΩ, Ανεξάρτητος Βουλευτής Αττικής, Βασίλης Οικονόμου, υποστήριξε ότι και οι δασικοί χάρτες, όπως τουλάχιστον ανακοινώθηκαν, εντάσσονται σε μια λογική άδικης – έκτακτης εισφοράς των κατοίκων της Βόρειας Αττικής μέσω των αντιρρήσεων, ανεξαρτήτως μάλιστα οικονομικής κατάστασης. Δυστυχώς, πέραν των όποιων προβλημάτων δημιουργούνται στον καθένα προσωπικά, δημιουργούνται και συλλογικά προβλήματα, καθώς κατά τρόπο τουλάχιστον άστοχο δημιουργούνται δεδομένα που καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα. Θέλουμε δασικούς χάρτες και σίγουρα δεν θέλουμε την άνευ ορίων οικιστική επέκταση. Όμως με τον τρόπο αυτό τελικά θα θεωρηθούν παράνομα σπίτια που υπάρχουν εδώ και δεκαετίες, ολόκληροι οικισμοί θα «εξαφανιστούν» από τους επίσημους χάρτες της πολιτείας και περιουσίες που αποκτήθηκαν με πολλούς κόπους και θυσίες θα εξαφανιστούν. Προφανώς το μέτρο είναι εισπρακτικό, προφανώς και ο χρονικός προσδιορισμός του 1945 ως μέτρο καθορισμού των δασών είναι αυθαίρετος. Ο εξαναγκασμός της κυβέρνησης προς τους πολίτες να πληρώσουν προκειμένου να τους αναγνωριστούν τα περιουσιακά τους δικαιώματα είναι μια πολιτική απόφαση, είναι μια άδικη πολιτική απόφαση. Σε αυτές τις συνθήκες πρέπει να βαδίσουμε συντονισμένα και οργανωμένα, όχι σε μονάδες αλλά ως σύνολο. Το θέμα των δασικών χαρτών θα τεθεί την Τρίτη 12-04-2011 από την ΔΗΣΩ στο δημοτικό συμβούλιο προκειμένου και ο Δήμος να πάρει μια απόφαση για το πώς θα κινηθεί σε σχέση με τους δασικούς χάρτες. Το ζήτημα δεν είναι να δημιουργήσουμε δασικούς χάρτες για τη Αττική του 1945 των 1 εκατ. κατοίκων, αλλά να χαρακτηρίσουμε τις δασικές εκτάσεις του 2011 για την Αττική των 4,5 εκατ. κατοίκων, χωρίς να αφήσουμε μέτρο δάσους στους καταπατητές αλλά και σεβόμενοι την προοπτική και την περιουσία του λαού της Βόρειας Αττικής. Χαρακτηριστικά ο Βασίλης Οικονόμου, τόνισε ότι θα πρέπει να γίνου δεκτές οι αεροφωτογραφίες του 1975 θέτοντας ένα λογικό και ρεαλιστικό όριο για την χαρτογράφηση της περιοχής.

Ο Γραμματέας της ΔΗΣΩ, Στέλιος Κοροβέσης, στην τοποθέτησή του τόνισε ότι είναι βέβαιο ότι όλοι θέλουμε να υπάρξουν οι δασικοί χάρτες και να προστατευτούν οι πνεύμονες πρασίνου της χώρας και της περιοχής μας, από την άναρχη δόμηση και τους επιτήδειους. Αυτό όμως πρέπει να γίνει σε μια ορθολογική βάση, πρέπει να στηρίζεται στην πραγματικότητα όπως αυτή διαμορφώθηκε τις τελευταίες δεκαετίες και όχι σε μια πραγματικότητα πριν από 70 σχεδόν χρόνια. Η όλη μεθόδευση του ΥΠΕΚΑ δημιουργεί δυστυχώς την εντύπωση ότι το ζήτημα είναι πρώτα και κύρια λογιστικό, αδιαφορώντας για την κοινωνική πραγματικότητα και ζητώντας από τους πολίτες, ανεξαρτήτως της οικονομικής τους δυνατότητας να προσφύγουν ενάντια στους δασικούς χάρτες, αποδίδοντας έναν ακόμη κεφαλικό φόρο για να διατηρήσουν την περιουσία τους χωρίς μάλιστα να είναι εξασφαλισμένη και η τελική τους δικαίωση.

Ως ΔΗΣΩ επιμένουμε ότι θέλουμε να καθοριστούν τα σχέδια πόλης και να αποφασίσουμε, ως τοπική κοινωνία, ως Δήμος Ωρωπού πλέον, για το είδος της ανάπτυξης που θέλουμε. Σίγουρα δεν θέλουμε να εξελιχθούμε σε ένα προάστιο των Αθηνών, σε μια ακόμα τσιμεντούπολη έστω και με καλύτερη ρυμοτομία. Δεν θέλουμε όμως να μπει και χωρίς την γνώμη μας το όριο της οικιστικής μας επέκτασης. Πρέπει επιτέλους να γίνει ένας σχεδιασμός που θα λαμβάνει υπόψη τις δυνατότητες ανάπτυξης, θα λαμβάνει υπόψη τους όρους της αειφορίας για ανάπτυξη, θα περιλαμβάνει τα όρια του δάσους και δεν θα δημιουργεί το αίσθημα της αδικίας, δεν θα αναγκάζει τους κατοίκους να πληρώσουν για την περιουσία τους, χωρίς μάλιστα να εγγυάται κανείς και για την δικαίωσή τους. Η κυβέρνηση για μια ακόμη φορά σχεδιάζει αγνοώντας την πραγματικότητα και καλεί τους κατοίκους να πληρώσουν το τίμημα της προχειρότητάς της. Τα όρια των δασών είναι μια πολιτική απόφαση της κυβέρνησης και είναι μια εσφαλμένη και άδικη απόφαση. Οφείλει η κυβέρνηση να συζητήσει με την τοπική κοινωνία και τους φορείς της περιοχής, προκειμένου να προκύψουν κοινωνικά δίκαιες λύσεις που θα υπηρετούν τα συμφέροντα όλων και όχι να προκαλεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα προκαλώντας ενίοτε και απρόβλεπτες εξελίξεις.